چسب بتن:

کوپلیمر تولید شده از مونومر وینیل استات و دی بوتیل مالئات با استفاده از راکتورهای طراحی شده

در کاربردهای مهندسی، چسب هایی مورد نظرند که قابلیت انتقال تنش های زیاد را داشته باشند. وظیفه اصلی چسب بتن، در مقایسه با روش های سنتی برقراری اتصال و توزیع یکنواخت تنش در سطح کار میی باشد.

قابلیت نفوذپذیری و حضور گروه های قطبی این امکان را به چسب بتن می دهد تا با سطوح سیمانی تماس نزدیک برقرار شود که این به نوبه خود نیروهای چسبندگی را فعال می سازد و مانع ایجاد ترک در ملاط می شود.

از مزایای چسب بتن می توان موارد زیر را نام برد:

  توزیع یکنواخت تنش

  اتصال مواد ساختمانی با هر شکل و ضخامت به سطوح مختلف

  مقاومت در برابر تغییرات حرارتی دوره ای

  منتقل کننده ارتعاش و ضربه

  بالا بودن استحکام نسبت به وزن

 روش مصرف:

چسب بتن به راحتی جایگزین آب در ملاط می شود و بعنوان پرایمر جهت زیرسازی عمل می کند، با اضافه کردن آب به میزان 10 درصد وزن چسب پرایمری مناسب جهت فرایندهای بعدی به دست می آید.